Porta misteriosa
A boca da Pedra Furada
é uma porta misteriosa.
Sintem-se passos de pantasmas,
muitos silenciosos passos.
Luzes, sombras, escuredade,
nascementos, vida e morte.
Raízes desesperadas
turrando pola sua vida,
apertando-se a uma peneda,
esparegendo suas rugas.
Vim mover-se à pedra
diante mesmo de mim
e morder na terra,
num monte churido de carqueixas.
Terra, fábrica de espíritos puros;
almas que viajaram eternamente
polo Universo infinito.
E muitas cousas veredes :
Correntes de auga cara riba,
árvores de lume perpétuo,
meninhos com ás,
almas pelegrinas buscando albergue.
Sentado en riba da Pedra Furada
o meu Mundo gira arredor de mim,
como um alógrove,
levado pola inércia
do seu espírito
e sua consciéncia cósmica.
Cantava um ruixinol
cum trino de poesia
e na voz dum meninho
escuitava-se a inocéncia.
☆
Moradelha editora
Ningún comentario:
Publicar un comentario